Περιγραφή Βιβλίου

Η ανασύσταση της ιστορίας ενός προσώπου που ανήκει στα μεσαία στρώματα του πλήθους των πατριωτών που προετοίμασαν την επανάσταση του 1821, αποτελεί μια περίπλοκη ιστοριογραφική πρόκληση. Η γραφίδα ενός έμπειρου ιστορικού ερευνά και αποτυπώνει  έναν Φιλικό, χωρίς προσωπικό αρχείο. Ο Κωνσταντίνος Καντιώτης γεννήθηκε στην Κέρκυρα, σπούδασε στην Πάδοβα, παντρεύτηκε στην Αγία Πετρούπολη το 1820 και πέθανε γύρω στα 1840. Πρόκειται για έναν «αρχιοικονόμο», έναν «κρατικό λειτουργό», που ζει και ταξιδεύει στην Ευρώπη, στη σκιά των μεγάλων ανδρών της ελληνικής επανάστασης, συμμετέχει σε επαναστατικά σχέδια, σε κοινές προσδοκίες, βιώνει αντικρουόμενα συναισθήματα και φιλίες. Τα προσωπικά του τεκμήρια λανθάνουν και η ιστορία του ανασυγκροτείται μέσα από τις μαρτυρίες των άλλων. Ακόμη και ένα δείγμα προσωπικής γραφής του ανακαλύπτεται ως σημείωση σε επιστολή του 1821,   του Ιγνατίου Ουγγροβλαχίας.

Ο Βασίλης Παναγιωτόπουλος ξεθάβει και παρακολουθεί τις σχέσεις, τα ταξίδια και τις κινήσεις του στην Κέρκυρα, την Τεργέστη, τη Βιέννη, το Κισνόβι, την Κωνσταντινούπολη, την Πετρούπολη δίπλα στα λαμπερά ονόματα της περιόδου και του κύκλου του, τον Αλέξανδρο και τον Δημήτριο Υψηλάντη, τον Ιωάννη Καποδίστρια, τον πρίγκηπα Αλέξανδρο Καντακουζηνό, τον γυναικαδελφό του Εμμανουήλ Ξάνθο. Ο συγγραφέας δεινός γνώστης των ιστορικών πηγών μέσα από αυτή την πρωτότυπη μονογραφία μας δίνει ένα μάθημα ανάγνωσης της ιστορίας του 1821.